Κρυστάλλοι οξαλικού οξέος υψηλής καθαρότητας βιομηχανικής ποιότητας για αφαίρεση σκουριάς

Χημικός τύπος:C₂h₂o₄*2h₂o

CAS:6153-56-6

Καθαρότητα:99,6%

Το COA χρειάζεται να συναντήσει GB/T1626-2008:

Παραπομπές: Riel Chemical Lab1 & 2, Εθνική Πλατφόρμα Δημόσιας Υπηρεσίας για Πληροφορίες Πρότυπων.

Το οξαλικό οξύ είναι ένα οργανικό οξύ με το συστηματικό όνομα αιθανοειδών οξέος και χημικού τύπου HO -C (= O) -C (= O) -OH, επίσης γραμμένο ως (COOH) 2 ή (CO2H) 2 ή H2C2O4.

Είναι το απλούστερο δικαρβοξυλικό οξύ. Είναι ένα λευκό κρυσταλλικό στερεό που σχηματίζει ένα άχρωμο διάλυμα στο νερό. Το όνομά του προέρχεται από πρώιμους ερευνητές που απομονώνουν το οξαλικό οξύ από τα ανθοφόρα φυτά του γένους Oxalis, κοινώς γνωστές ως ξύλινα-λόγια. Εμφανίζεται φυσικά σε πολλά τρόφιμα.

Προειδοποίηση:Η υπερβολική κατάποση του οξαλικού οξέος ή της παρατεταμένης επαφής του δέρματος μπορεί να είναι επικίνδυνη.

• Μοριακό βάρος:126.07 g/mol
• Εμφάνιση:Λευκό διαφανές κρύσταλλο ή σκόνη, τα βιομηχανικά προϊόντα μπορεί να είναι ελαφρώς κίτρινα λόγω ακαθαρσιών
• Οσμή:Άγευστο ή ελαφρώς ξινό
• Πυκνότητα:1,65 g/cm3 (20 ° C)
• Σημείο τήξης:Το διυδλάδιο έχασε το κρυσταλλικό του νερό στους 101-102 ° C και μετατράπηκε σε άνυδρο οξαλικό οξύ (H₂c₂o₄). Το άνυδρο οξαλικό οξύ εξομοιώνεται περίπου στους 189,5 ° C και αποσυντίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες
• Διαλυτότητα:Νερό: Διαλυτό σε κρύο νερό (περίπου 10 g/100 ml, 20 ° C), η διαλυτότητα ζεστού νερού είναι υψηλότερη. Αιθανόλη: ελαφρώς διαλυτή (περίπου 5.7g /100 ml, 20 ° C)
• Οξύ:Διαρικό οξύ, όξινο ισχυρότερο από το οξικό οξύ (pka₁ = 1,25, pka₂ = 4,14). Μπορεί να αντιδράσει με βάσεις, μεταλλικά οξείδια, ανθρακικά άλατα για να σχηματίσουν άλατα (όπως οξαλικό νάτριο, οξαλικό ασβέστιο)
• Ελαττώσιμο:Υπό όξινες συνθήκες μπορεί να οξειδωθεί από ισχυρά οξειδωτικά (όπως το υπερμαγγανικό κάλιο) για την παραγωγή Co₂ και H₂o
• Συμπλοκοποίηση:Το οξαλικό (c₂o₄2⁻) σχηματίζει ένα διαλυτό σύμπλεγμα με μεταλλικά ιόντα (π.χ. Fe3+, al3+). Χρησιμοποιείται σε μεταλλικό καθαρισμό ή αφαίρεση σκουριάς
• Θερμική αποσύνθεση:Αποσύνθεση όταν θερμαίνεται πάνω από 150 ° C, παράγοντας CO, CO₂ και H₂O

Το οξαλικό οξύ παράγεται κυρίως από οξειδωτικούς υδατάνθρακες ή γλυκόζη με νιτρικό οξύ ή αέρα παρουσία πεντοξειδίου του βανατικού. Μια άλλη μέθοδος είναι η αναγέννηση του νιτρικού οξέος χρησιμοποιώντας οξυγόνο, χρησιμοποιώντας μια ποικιλία προδρόμων, συμπεριλαμβανομένου του γλυκολικού οξέος και της γλυκόλης. Από το 2011, μόνο η ιαπωνική εταιρεία Mitsubishi χρησιμοποίησε αυτή τη διαδικασία.

Μια νεότερη μέθοδος απαιτεί οξειδωτική καρβονυλίωση αλκοολών για να ληφθεί διοξαλικό: 4 ROH + 4 CO + O2 -> 2 (CO 2 R) 2 + 2 H2 O. Αυτοί οι diesters στη συνέχεια υδρολύονται σε οξαλικό οξύ. Περίπου 120.000 τόνοι παράγονται ετησίως.

Ιστορικά, το οξαλικό οξύ παρασκευάστηκε εφαρμόζοντας μια καυστική βάση (όπως υδροξείδιο του νατρίου ή υδροξείδιο του καλίου) σε πριονίδια και στη συνέχεια οξίνουμε το οξαλικό με ανόργανο οξύ (όπως θειικό οξύ). Το οξαλικό οξύ μπορεί επίσης να σχηματιστεί με θέρμανση μυρμηκικού νατρίου παρουσία αλκαλικού καταλύτη.

Οι κύριες χρήσεις του οξαλικού οξέος περιλαμβάνουν τον καθαρισμό ή τη λεύκανση, ειδικά για την απομάκρυνση σκουριάς (παράγοντας συμπλέγματος σιδήρου). Η χρήση του σε αφαίρεση σκουριάς οφείλεται στο γεγονός ότι σχηματίζει ένα σταθερό υδατοδιαλυτό άλας με τρισθεντικό σίδηρο, δηλαδή το ιόν οξαλικού σιδήρου.

Το οξαλικό οξύ είναι ένα συστατικό σε ορισμένα προϊόντα λεύκανσης δοντιών. Περίπου το 25% του οξαλικού οξέος χρησιμοποιείται ως mordant στη διαδικασία βαφής. Χρησιμοποιείται επίσης στο Bleach, ειδικά για το ξύλο, το φελλό, το άχυρο, το μπαστούνι, τα φτερά, καθώς και για την απομάκρυνση σκουριάς και τον άλλο καθαρισμό, για σκόνη ψησίματος και ως τρίτο αντιδραστήριο σε όργανα ανάλυσης πυριτίου.

Σκυρόδεμα/τσιμέντο:Το οξαλικό οξύ μπορεί να αντιδράσει με ενώσεις ασβεστίου σε τσιμέντο, προκαλώντας τη σκόνη της επιφάνειας. Η μακροπρόθεσμη χρήση μπορεί να αποδυναμώσει τη δομική αντοχή. Εφαρμοστέα σενάρια: Μόνο για βραχυπρόθεσμο καθαρισμό των λεκέδων τσιμέντου (όπως υπολείμματα από διακόσμηση), απαιτείται διεξοδική έκπλυση.

Πλαστικό/καουτσούκ:Έχει σχετικά χαμηλή διαβρωτικότητα στα περισσότερα πλαστικά (όπως PP και PE), αλλά μπορεί να προκαλέσει κάποια ελαστικά (όπως δακτυλίους σφράγισης).

Ξύλο:Θα βλάψει τις ίνες του ξύλου, προκαλώντας χρωματική εξασθένιση ή τραχιά επιφάνεια. Δεν συνιστάται για τον καθαρισμό των ξύλινων πατώματος ή των επίπλων.

Υπολειμματική διάβρωση:Ακόμη και αν η επιφάνεια ξεπλύνεται καλά, το οξαλικό οξύ μπορεί να διαρρεύσει σε πορώδη υλικά όπως κενά και σκυρόδεμα με κεραμίδια, προκαλώντας παρατεταμένη και αργή αντίδραση. Πρόταση: Ξεπλύνετε με καθαρό νερό αρκετές φορές μετά τη χρήση και εξουδετέρωση με αλκαλικό διάλυμα (όπως το σαπουνό νερό).

Ηλεκτροχημική διάβρωση:Σε ένα υγρό περιβάλλον, το οξαλικό οξύ μπορεί να επιταχύνει την ηλεκτροχημική διάβρωση των μετάλλων (για παράδειγμα, τα νύμφη σιδήρου σκουριάζουν πιο γρήγορα).

Ηλεκτροπολείγοντας βιομηχανία:Το οξαλικό οξύ χρησιμοποιείται για τη στίλβωση μετάλλων, αλλά μια συγκέντρωση που είναι πολύ υψηλή μπορεί να προκαλέσει υπερβολική εκσκαφή του τεμαχίου εργασίας (πρέπει να ελέγχεται αυστηρά εντός 5%-10%).

Κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία:Όταν χρησιμοποιείται ως Mordant, η υπερβολική χρήση θα μειώσει τη δύναμη των ινών και πρέπει να συνδυαστεί με έναν ρυθμιστή PH.

Μετά την επεξεργασία 3D εκτύπωσης:Μερικές διεργασίες καθαρά μοντέλα ρητίνης με οξαλικό οξύ, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ρωγμές (η ανοχή πρέπει να δοκιμαστεί).

Διάθεση:Το διάλυμα οξαλικού οξέος θα πρέπει να εξουδετερώνεται σε ρΗ 6-9 πριν την εκκένωση και δεν πρέπει να χυθεί άμεσα στον αποχετευτικό δίκτυο (σε ορισμένες περιοχές, ταξινομείται ως επικίνδυνα απόβλητα).

Περιορισμοί μεταφοράς:Η μεταφορά οξαλικού οξέος υψηλής συγκέντρωσης (> 10%) απαιτεί διαβρωτική ετικέτα και ορισμένες χώρες απαιτούν ειδικές άδειες.