Voor chemische grondstoffen

COA voldoet aan GB/T1626-2008:

Referenties: Riel Chemical Lab1&2, nationaal openbaar dienstplatform voor normeninformatie.

Oxaalzuur is een organisch zuur met de systematische naam ethanediozuur en chemische formule HO−C(=O)−C(=O)−OH, ook geschreven als (COOH) 2 of (CO2H) 2 of H2C2O4.

Het is een wit kristallijne vaste stof die een kleurloze oplossing in water vormt.De naam is afgeleid van vroege onderzoekers die oxalsuur geïsoleerd uit bloeiende planten van het geslacht OxalisHet kan gevaarlijk zijn als men te veel oxalsyde inneemt of langdurig met de huid in aanraking komt.

• Moleculair gewicht:1260,07 g/mol
• Uiterlijk:wit doorzichtig kristal of poeder, industriële producten kunnen licht geel zijn vanwege verontreinigingen.
• Geur:Smaakloos of licht zuur.
• Dichtheid:1.65 g/cm3 (20°C).
• Smeltpunt:Het dihydraat verloor zijn kristallijne water bij 101-102°C en werd omgezet in watervrij oxalsuur (H2C2O4).
• Oplosbaarheid:Water: oplosbaar in koud water (ongeveer 10 g/100 ml, 20°C), oplosbaarheid in warm water is hoger. Ethanol: licht oplosbaar (ongeveer 5,7 g/100 ml, 20°C)
• Zuur:Binairzuur, zuurzacht sterker dan azijnzuur (pKa1=1).25, pKa2=4.14); Het kan reageren met basen, metaaloxiden, carbonaten om zouten te vormen (zoals natriumoxalaat, calciumoxalaat).
• Verminderbaarheid:Onder zure omstandigheden kan worden geoxideerd door sterke oxidanten (zoals kaliumpermanganaat) om CO2 en H2O te produceren
• Complexiteit:Oxalaat (C2O42−) vormt een oplosbaar complex met metaalionen (bijv. Fe3+, Al3+).
• Thermische ontbinding:Afbraak bij verhitting boven 150°C, tot CO, CO2 en H2O.

Oxalzuur wordt voornamelijk geproduceerd door koolhydraten of glucose te oxideren met stikstofzuur of lucht in aanwezigheid van vanadiumpentoxide.met behulp van een verscheidenheid aan precursorenVanaf 2011 heeft alleen het Japanse bedrijf Mitsubishi dit proces gebruikt.

Een nieuwere methode vereist oxidatieve carbonylering van alcoholen om dioxalaat te verkrijgen: 4 ROH + 4 CO + O 2 -> 2 (CO 2 R) 2 + 2 H 2 O. Deze diesters worden vervolgens gehydrolyseerd tot oxalsuur.000 ton per jaar geproduceerd.

Historisch gezien,oxalzuur werd bereid door een bijtende base (zoals natriumhydroxide of kaliumhydroxide) op zaagsel te leggen en vervolgens het oxalaat te verzuren met een anorganisch zuur (zoals zwavelzuur)Oxalzuur kan ook worden gevormd door natriumformat in aanwezigheid van een alkalische katalysator te verwarmen.

De voornaamste toepassingen van oxalzuur zijn onder meer reiniging of bleken, vooral voor roestverwijdering (ijzercomplexerend middel).Het wordt gebruikt in roestverwijderingsmiddelen omdat het een stabiel in water oplosbaar zout vormt met trivalent ijzer., namelijk het ijzer-oxalaat-ion.

Oxalzuur is een ingrediënt in sommige tanden whitening producten. Ongeveer 25% van oxalzuur wordt gebruikt als een mordant in het verfproces. Het wordt ook gebruikt in bleekmiddel, vooral voor pulping hout, kurk, stro,rotan, veren, alsmede voor roestverwijdering en andere reinigingsdoeleinden, voor bakpoeder en als derde reagens in silica-analyseapparaten.

• Verwijder ijzeroxiden:Oxalzuur kan reageren met roest (Fe2O3) om een oplosbaar ijzeroxalaatcomplex te vormen,die geschikt is voor het reinigen van ijzerhoudende ertsen (zoals hematiet en limonit) of ertsen die op het oppervlak met ijzer zijn verontreinigd.
• Oplosbare koolzuurgassen:Voor ertsen die calciumcarbonaat (CaCO3) of magnesiumcarbonaat (MgCO3) bevatten, zoals calciet en dolomiet, kan oxalsuur langzaam reageren om oplosbare oxalaten en kooldioxide te vormen.
• met een gewicht van niet meer dan 50 kgOxalzuur kan helpen bij het verwijderen van de resterende metaaloxiden op het oppervlak van silicatenerts, waardoor de zuiverheid ervan wordt verbeterd (zoals kwarts, feldspaar, enz.).

• Bereid de oplossing voor:Gebruik een oplossing van 5% tot 10% oxaalzuur (een te hoge concentratie kan het erts zelf corroderen) Verwarming tot 50-60°C kan de reactieefficiëntie verbeteren (een goed geventileerde omgeving is vereist).
• In te weekken of te schrobben:Laat het erts gedurende enkele tot 24 uur in een oplossing van oxaalzuur weken of schrob de hardnekkige vlekken direct op het oppervlak.
• Neutralisatie en spoelen:Na verwerking wordt het erts grondig gespoeld met schoon water.Een kleine hoeveelheid natriumbicarbonaat (baking soda) kan worden gebruikt om het zuurgehalte te neutraliseren voordat het wordt gespoeld.

• Beperkingen voor het type erts:Niet van toepassing: sulfideerts (zoals pyrite), bepaalde zeldzame aardmineraalstoffen (die onoplosbare zouten met oxalsuur kunnen vormen).
• Veiligheidsbescherming:Het is belangrijk dat u een gasmasker draagt (vooral bij verhitting), dat u in een goed geventileerde omgeving werkt en dat u geen dampen inademt.
• milieubeschermingsbehandeling:De afvalvloeistof bevat zware metalen of oxalaten en dient als gevaarlijk afval te worden behandeld en mag niet rechtstreeks worden afgevoerd.
• Alternatieve oplossing:Als het effect van oxaalzuur beperkt is, kunt u andere zuren (zoals zoutzuur, citroenzuur) of fysieke methoden (ultrasone reiniging) proberen.