Συστήνεται 6153 56 6 99.6% Οξαλικό Οξύ για Καθαρισμό Βιομηχανικού Εξοπλισμού

Χημικός τύπος: C2H2O4*2H2O

CAS: 6153-56-6

Καθαρότητα: 99,6%

Η ανάγκη COA πληροί τις απαιτήσεις της GB/T1626-2008:

Αναφορές: Riel Chemical Lab1&2, Εθνική πλατφόρμα δημόσιας υπηρεσίας για πληροφορίες σχετικά με τα πρότυπα.

Το οξαλικό οξύ είναι ένα οργανικό οξύ με το συστηματικό όνομα αιθανδιοϊκό οξύ και χημικό τύπο HO−C(=O)−C(=O)−OH, που γράφεται επίσης ως (COOH) 2 ή (CO2H) 2 ή H2C2O4.

Είναι ένα λευκό κρυσταλλικό στερεό που σχηματίζει άχρωμο διάλυμα στο νερό.Το όνομά του προέρχεται από τους πρώτους ερευνητές που απομόνωσαν το οξαλικό οξύ από ανθοφόρα φυτά του γένους OxalisΗ υπερβολική πρόσληψη οξαλικού οξέος ή η παρατεταμένη επαφή με το δέρμα μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Οξύ: Δυαδικό οξύ, οξικό ισχυρότερο από το οξικό οξύ (pKa1=1).25, pKa2=4.14); Μπορεί να αντιδράσει με βάσεις, οξείδια μετάλλων, ανθρακικά για να σχηματίσει άλατα (όπως οξάλιο νατρίου, οξάλιο ασβεστίου).

Μειωσιμότητα: Υπό όξινες συνθήκες μπορεί να οξειδωθεί από ισχυρά οξειδωτικά (όπως το περμαγγανικό κάλιο) για την παραγωγή CO2 και H2O.

Συμπλοκή: Το οξάλαιο (C2O42−) σχηματίζει ένα διαλυτό σύμπλεγμα με ιόντα μετάλλων (π.χ. Fe3+, Al3+).

Θερμική αποσύνθεση: Αποσύνθεση όταν θερμαίνεται πάνω από 150 °C, παράγοντας CO, CO2 και H2O.

Το οξαλικό οξύ παράγεται κυρίως με την οξείδωση των υδατανθράκων ή της γλυκόζης με νιτρικό οξύ ή αέρα υπό την παρουσία πεντοξειδίου βανδίου.Χρησιμοποιώντας διάφορα πρόδρομαΑπό το 2011, μόνο η ιαπωνική εταιρεία Mitsubishi έχει χρησιμοποιήσει αυτή τη διαδικασία.

Μια νεότερη μέθοδος απαιτεί οξειδωτική καρβονίλωση των αλκοολών για να ληφθεί διοξάλιο: 4 ROH + 4 CO + O 2 -> 2 (CO 2 R) 2 + 2 H 2 O.000 τόνους ετησίως.

Ιστορικά,το οξαλικό οξύ παρασκευάστηκε με την εφαρμογή καυστικής βάσης (όπως υδροξείδιο του νατρίου ή υδροξείδιο του καλίου) στο πριονιστικό σκόνημα και στη συνέχεια με την οξείωση του οξαλικού οξέος με ανόργανο οξύ (όπως θειικό οξύ)Το οξαλικό οξύ μπορεί επίσης να σχηματιστεί με θέρμανση του φορματικού νατρίου παρουσία αλκαλικού καταλύτη.

Οι κύριες χρήσεις του οξαλικού οξέος περιλαμβάνουν το καθαρισμό ή τη λευκαντική, ειδικά για την απομάκρυνση της σκουριάς (ενεργό συμπλέκωσης σιδήρου).Η χρήση του σε απολυμαντικό σκουριάς οφείλεται στο γεγονός ότι σχηματίζει ένα σταθερό υδατοδιαλυτή αλάτι με τριβαλλή σίδηρο, δηλαδή το ιόν οξαλικό σίδηρο.

Το οξαλικό οξύ είναι συστατικό σε ορισμένα προϊόντα λεύκανσης δοντιών. Περίπου το 25% του οξαλικού οξέος χρησιμοποιείται ως τσιμπαντικό στη διαδικασία βαφής.,Ράταν, φτερά, καθώς και για την απομάκρυνση της σκουριάς και άλλο καθαρισμό, για τη μαγειρική σκόνη και ως τρίτο αντιδραστήριο στα όργανα ανάλυσης πυριτίου.

Για μέταλλα:Το οξαλικό οξύ μπορεί να διαβρώσει τα ενεργά μέταλλα όπως ο σίδηρος και το αλουμίνιο, σχηματίζοντας διαλυτά άλατα (όπως το οξαλικό σίδηρο) και χρησιμοποιείται συχνά για την αφαίρεση της σκουριάς.Τα προϊόντα από ανοξείδωτο χάλυβα και χαλκό μπορεί να χάσουν τη λάμψη τους μετά από μακρά επαφή.

Για το δέρμα/την βλεννογόνο:Η άμεση επαφή μπορεί να ερεθίσει το δέρμα, προκαλώντας ερυθρότητα, οίδημα και εγκαύματα.

Για πέτρα/κοιλιά:Μολονότι μπορεί να καθαρίσει λεκέδες, η συχνή χρήση θα διαβρώσει το μάρμαρο και τη γρανίτη (που περιέχουν ανθρακικό ασβέστιο), με αποτέλεσμα να έχει τραχιά επιφάνεια.

Μέτρα προστασίας:Φορέστε ελαστικά γάντια, γυαλιά προστασίας και μάσκες.

Έλεγχος συγκέντρωσης:Για οικιακή χρήση, συνιστάται να αραιώνεται στο 3% - 10% (π.χ. 10g οξαλικού οξέος αναμεμειγμένο με 100 ml νερού).

Θεραπεία εξουδετέρωσης:Μετά τη χρήση, το κατάλοιπο μπορεί να ξεπλυθεί με νερό μαγειρικής σόδας (αλκαλικό) για να μειωθεί ο κίνδυνος διάβρωσης.

Συνιστώμενες χρήσεις:Απομάκρυνση της σκουριάς των μετάλλων, καθαρισμός των επίμονων λεκέδων στα πλακάκια.

Αποφύγετε τη χρήση:Προϊόντα από αλουμίνιο, μαρμάρινες επιφάνειες εργασίας, δέρμα. Βουτήξτε τα ρούχα απευθείας (που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στις ίνες).

Επαφή με το δέρμα:Ξεπλύνετε αμέσως με άφθονο νερό για 15 λεπτά και αναζητήστε ιατρική φροντίδα.

Κατά λάθος κατάποση:Διευρύνετε με γάλα ή νερό και αναζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια.